Majowa impresja / IV Piknik Krynoliny w Pszczynie

Wyobraźcie sobie upalne, duszne popołudnie w połowie XIX wieku. Opadający, lepki kurz, turkot dorożek na trotuarach, miejski gwar i tętniące życiem wąskie uliczki. I koniecznie eleganccy panowie sączący lemoniadę ;) na balkonie pod chroniącą od słońca, pasiastą markizą. Jak oni wytrzymywali w tych warstwach strojów, zapięci pod szyję? A panie wbite w gorset, z zasznurowanymi ciasno (nawet!) trzewikami? To proste - kto mógł, wyjeżdżał w takie dni na wieś. Z dala od huku fabrycznych maszyn, głośnych rozmów i pokrzykiwania robotników, nawoływania przekupek, dzwonienia dzwonków konnych tramwajów życie toczyło się inaczej. 

Wśród chłopskich chat, przy leniwie płynącej rzeczce pod lasem można naprawdę wypocząć i miło spędzić czas. Miękkie, leśne trawy falują jak morska woda, podmywająca brzeg; świeże, zielone liściaste drzewa szumią, rzucając na trawnik różnobarwne cienie. To tu rozkładamy się z piknikowym koszem i na kocu w kratkę spędzamy majowe popołudnie: rozmawiamy, żartujemy i śmiejemy się, częstujemy się przysmakami z piknikowych koszy, rysujemy entomologiczne okazy i martwą naturę. Leżąc, obserwujemy parę spacerującą pod koronkową parasolką i państwo grających z dziećmi w krokieta. Niedługo później ich pociechy rzucą się w radosną pogoń w stronę altany, ginąc w wysokich trawach. Będą się przyglądać rzecznym wodorostom i chwytać wodne bańki. Koło wiekowego młynu obraca się leniwie za nimi cały czas tak samo, roztrząsając w parnym powietrzu tęczowe krople...