Branicka jesień / 1810s weekend at Branice manor

Wygląda na to, że tegoroczny sezon letni rozpoczął się i zakończył w dworku w Branicach. W kwietniu zaskoczyło mnie tam słońce i grzałam się przyjemnie w jego pierwszych w tym roku promieniach w mojej wełnianej, szarej sukni, a we wrześniu trafiłam na pierwszy zimny weekend końca lata... I choć nie mogliśmy tym razem tańczyć i piknikować na trawie przed siedemnastowiecznym lamusem, równie miło spędziliśmy czas w empirowym salonie. Były oczywiście robótki ręczne (ja szyłam moją, planowaną na lato - widać, jak to u mnie jest z czasową realizacją zadań xD białą sukienkę z początku wieku), rysowanie (rysunki pewnie pojawią się prędzej czy później na instagramie ;) ), herbata, rozmowy i piastowanie dzieci, które nic sobie nie robiły z deszczu i chmur i jak tylko znudził im się domek dla lalek, zaczęły biegać przemoczone po dworze i zbierać kasztany do swoich bonnetów.
Choć w sobotę się spóźniłam, i to grubo, nie czułam się z tego powodu stratna, bo tym razem czekał mnie jeszcze drugi dzień w dworku. Tak, wraz z państwem Chantberry nocowałam tam! Wieczorem, gdy wszyscy opuścili dwór, we trójkę kosztowaliśmy szampana z cudownych, kryształowych kieliszków i sfingowaliśmy testament pewnego jegomościa ;)

W niedzielę zaś spotkała mnie miła niespodzianka - dworek odwiedziła jedna z czytelniczek tego bloga, którą teraz serdecznie pozdrawiam! :) Poza tym zdarzyło się też coś, co zdarza się rzadko i nie ma na to reguły. Gdy pod koniec dnia wyszłam pospacerować po okolicy i owinięta szalem włóczyłam się po zmęczonym latem, tonącym w szarym, wilgotnym zmierzchu ogrodzie nagle poczułam się tak prawdziwie przeniesiona w czasie. Miałam wrażenie, że oto jestem sobie panną Martą, która na chwilę opuściła ciepły, gwarny salon; wrażenie, jakby dziewiętnastowieczność była czymś tak naturalnym jak niedzielna herbatka u babci. Niezwykłe! :)